Wścieklizna to śmiertelna choroba wirusowa, która atakuje układ nerwowy ssaków, w tym ludzi. Poznanie dróg zakażenia i konsekwencji tej groźnej choroby jest kluczowe dla naszego bezpieczeństwa. W tym artykule dowiesz się, jak można się zarazić wścieklizną i jakie są tego następstwa.

Drogi zakażenia wścieklizną

Zakażenie wścieklizną najczęściej następuje poprzez kontakt ze śliną zarażonego zwierzęcia. Wirus przedostaje się do organizmu człowieka głównie przez ugryzienie lub zadrapanie. Rzadziej do infekcji dochodzi przez śluzówki czy otwarte rany.

Najbardziej ryzykowne są kontakty z dzikimi zwierzętami, szczególnie lisami, nietoperzami czy jenotami. Nie należy jednak lekceważyć zagrożenia ze strony zwierząt domowych – psów i kotów, które nie zostały zaszczepione przeciwko wściekliźnie.

Pierwsze objawy wścieklizny

Okres inkubacji wścieklizny może trwać od kilku dni do nawet roku, choć zazwyczaj wynosi 3-8 tygodni. Początkowo występują objawy grypopodobne: gorączka, ból głowy, osłabienie i nudności.

W miejscu ugryzienia pojawia się mrowienie, swędzenie i ból. Charakterystyczne są też: nadwrażliwość na światło i dźwięk, ślinotok oraz trudności w przełykaniu. Pacjent staje się pobudzony i zdezorientowany.

Rozwój choroby i jej konsekwencje

Gdy wirus dotrze do mózgu, rozpoczyna się najbardziej dramatyczna faza choroby. Występują drgawki, paraliż mięśni i wodowstręt (hydrofobia). Chory nie może przełykać płynów, reaguje paniką na widok wody.

  Dlaczego aktywność ruchowa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia człowieka?

Nieleczona wścieklizna prowadzi do śpiączki i śmierci w ciągu 2-10 dni od wystąpienia pierwszych objawów neurologicznych. Choroba ma praktycznie 100% śmiertelność po wystąpieniu symptomów.

Profilaktyka i postępowanie po ekspozycji

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania zarażeniu wścieklizną jest szczepienie zwierząt domowych. Po kontakcie z potencjalnie zarażonym zwierzęciem należy natychmiast:
– Przemyć ranę wodą z mydłem
– Zgłosić się do lekarza
– Rozpocząć szczepienie poekspozycyjne

Szczepienie poekspozycyjne jest skuteczne, jeśli zostanie rozpoczęte odpowiednio wcześnie – najlepiej w ciągu 24 godzin od ekspozycji. To jedyna szansa na uniknięcie rozwoju tej śmiertelnej choroby.

Gdzie szukać pomocy?

W przypadku podejrzenia kontaktu z wirusem wścieklizny należy natychmiast udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego lub punktu szczepień przeciwko wściekliźnie. Każda zwłoka zmniejsza szanse na skuteczne leczenie.

Warto zapamiętać numer alarmowy 112 oraz zapisać kontakt do najbliższej placówki prowadzącej szczepienia przeciwko wściekliźnie. W sytuacji zagrożenia liczy się każda minuta.