W sytuacji zagrożenia życia, znajomość właściwej liczby wdechów podczas reanimacji może zadecydować o życiu poszkodowanego. Dowiedz się, jak prawidłowo prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową i ile wdechów należy wykonać zgodnie z aktualnymi wytycznymi.
Podstawowe zasady resuscytacji krążeniowo-oddechowej
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) to zespół czynności ratunkowych łączących uciskanie klatki piersiowej ze sztucznym oddychaniem [1]. Jest wykonywana w przypadku nagłego zatrzymania krążenia (NZK) lub gdy poszkodowany nieprawidłowo oddycha. Według statystyk, nagłe zatrzymanie krążenia dotyka nawet 700 tysięcy Europejczyków rocznie, będąc najczęstszą przyczyną śmierci na naszym kontynencie [1].
Właściwa liczba wdechów podczas reanimacji
Zgodnie z aktualnym algorytmem BLS (Basic Life Support) opracowanym przez Europejską Radę Resuscytacji, stosunek uciśnięć klatki piersiowej do wdechów ratowniczych wynosi 30:2 [1][2]. Oznacza to, że po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej należy wykonać 2 wdechy ratownicze. Istotne jest, aby czas przeznaczony na wykonanie tych dwóch wdechów i powrót do uciskania nie przekraczał 5 sekund [2].
Technika wykonywania wdechów ratowniczych
Podczas wykonywania sztucznego oddychania należy szczelnie objąć ustami usta poszkodowanego. Każdy wdech powinien trwać około 1 sekundy – podobnie jak przy normalnym oddychaniu [1]. Prawidłowe wykonanie tej czynności jest kluczowe dla skuteczności całej procedury resuscytacji.
Parametry prawidłowej resuscytacji
Podczas prowadzenia RKO należy zwrócić szczególną uwagę na:
– Głębokość uciśnięć: minimum 5 cm, maksimum 6 cm
– Częstotliwość uciśnięć: 100-120 na minutę
– Prawidłowe ułożenie rąk: na środku klatki piersiowej [1][2]
Zmiana ratowników podczas resuscytacji
Jeśli to możliwe, zmiana ratownika powinna następować co 2 minuty lub w momencie odczuwania zmęczenia [2]. Dla zachowania ciągłości akcji ratunkowej, osoba kończąca uciski powinna głośno liczyć ostatnie uciśnięcia, umożliwiając drugiemu ratownikowi przygotowanie się do zmiany [2].
Znaczenie minimalizacji przerw
Skuteczność resuscytacji zależy w dużej mierze od zminimalizowania przerw między uciśnięciami a wdechami oraz podczas zmiany ratowników [1]. Każda dłuższa przerwa może znacząco obniżyć szanse na przywrócenie krążenia u poszkodowanego.
Źródła:
[1] https://zpe.gov.pl/a/resuscytacja-krazeniowo-oddechowa-doroslych/DBwHXN1l6
[2] https://zpe.gov.pl/a/resuscytacja-krazeniowo-oddechowa/D1H3G81jq
[3] https://kursysos.pl/piec-oddechow-ratunkowych-u-kogo-wykonujemy/
[4] https://www.gov.pl/web/mswia/pierwsza-pomoc
PowszechnaSamoobrona.pl to wiodący portal edukacyjny o szeroko pojętym bezpieczeństwie. Nasz zespół ekspertów dostarcza sprawdzoną wiedzę z zakresu bezpieczeństwa osobistego, systemów zabezpieczeń, cyberbezpieczeństwa, survivalu oraz zdrowia i sprawności. Kierujemy się zasadą „Chroń siebie. Chroń bliskich. Działaj świadomie.” dostarczając praktyczne rozwiązania i rzetelne informacje dla świadomych odbiorców.