Wścieklizna to śmiertelnie niebezpieczna choroba, która może dotknąć zarówno zwierzęta, jak i ludzi. Kot z wścieklizną stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia człowieka, dlatego warto wiedzieć, w jakich okolicznościach może dojść do zakażenia i jak się przed nim chronić.

Drogi przenoszenia wścieklizny z kota na człowieka

Do zakażenia wścieklizną od kota może dojść przede wszystkim poprzez kontakt ze śliną chorego zwierzęcia. Najbardziej niebezpieczne są ugryzienia i zadrapania, ponieważ wirus przedostaje się bezpośrednio do krwiobiegu człowieka. Zakażenie może nastąpić również, gdy ślina chorego kota dostanie się na uszkodzoną skórę lub błony śluzowe.

Warto pamiętać, że kot może przenosić wirusa już na kilka dni przed pojawieniem się pierwszych objawów choroby. W tym okresie zwierzę wydaje się zdrowe, ale jego ślina zawiera już cząsteczki wirusa.

Objawy wścieklizny u kota – kiedy zachować szczególną ostrożność

Wścieklizna u kota objawia się charakterystycznymi zmianami w zachowaniu. Początkowo zwierzę może być nadmiernie pobudzone lub przeciwnie – apatyczne. W miarę rozwoju choroby pojawiają się:
– nadmierne ślinienie
– agresja lub nienaturalna łagodność
– trudności w połykaniu
– światłowstręt
– paraliż kończyn

Szczególnie niebezpieczny jest okres, gdy kot wykazuje agresję – wtedy ryzyko przeniesienia wirusa jest największe.

  Czy wścieklizną można zarazić się przez zadrapanie?

Profilaktyka i postępowanie po kontakcie z chorym kotem

Podstawową metodą zapobiegania zakażeniu wścieklizną jest regularne szczepienie kotów. W przypadku kontaktu z podejrzanym o wściekliznę zwierzęciem należy:
1. Natychmiast przemyć ranę wodą z mydłem
2. Zdezynfekować miejsce kontaktu
3. Niezwłocznie zgłosić się do lekarza
4. Powiadomić odpowiednie służby weterynaryjne

Lekarz zdecyduje o konieczności zastosowania szczepienia poekspozycyjnego, które może uratować życie.

Okres wylęgania wścieklizny – kiedy pojawia się zagrożenie

Okres wylęgania wścieklizny u człowieka może trwać od kilku dni do nawet roku, najczęściej 3-8 tygodni. Im bliżej głowy znajduje się miejsce zakażenia, tym krótszy jest okres wylęgania. Dlatego szczególnie niebezpieczne są ugryzienia w twarz i szyję.

Gdy pojawią się pierwsze objawy choroby u człowieka, praktycznie nie ma już możliwości skutecznego leczenia. Dlatego tak istotne jest podjęcie natychmiastowych działań profilaktycznych po kontakcie z potencjalnie chorym zwierzęciem.